Kącik SI

Integracja Sensoryczna – czym jest i kiedy warto zgłosić się na diagnozę

Integracja sensoryczna to proces, dzięki któremu mózg odbiera, porządkuje i interpretuje bodźce zmysłowe (dotyku, wzroku, słuchu, równowagi, ruchu, smaku, zapachu i czucia ciała). To właśnie prawidłowe przetwarzanie tych informacji pozwala dziecku adekwatnie reagować na sytuacje, uczyć się, planować ruchy, skupić uwagę i czuć się bezpiecznie w otoczeniu.

Na czym polega terapia integracji sensorycznej?

Terapia SI polega na dostarczaniu dziecku odpowiednich bodźców sensorycznych w sposób kontrolowany i celowy, tak, aby pobudzić prawidłowe reakcje adaptacyjne. Dziecko uczestniczy w aktywnościach, które przypominają zabawę – huśta się, wspina, skacze, toczy, przeciąga, rzuca piłki, balansuje. Zajęcia są dobierane indywidualnie, w oparciu o wcześniejszą diagnozę, i mają charakter przyjemny oraz motywujący. Podczas terapii dziecko wzmacnia umiejętność samoregulacji, poprawia koncentrację, planowanie ruchów, koordynację i pewność siebie.

Kiedy warto zgłosić się na diagnozę SI?

Niektóre zachowania dziecka mogą świadczyć o trudnościach w przetwarzaniu bodźców sensorycznych. Warto zgłosić się na diagnozę, jeśli obserwujesz u swojego dziecka:

• nadmierną wrażliwość lub obojętność na dotyk, dźwięki, zapachy lub ruch,
• problemy z równowagą – dziecko często się potyka, upada, ma trudność z jazdą na rowerze,
• trudności z koncentracją uwagi, szybkie męczenie się przy zadaniach szkolnych,
• niechęć do mycia włosów, obcinania paznokci, ubierania niektórych ubrań,
• ciągłą potrzebę ruchu – dziecko nie potrafi usiedzieć w miejscu, wspina się, podskakuje, tupie;
• słabą koordynację ruchową, trudności w uczeniu się nowych aktywności ruchowych,
• niezgrabność ruchową, niechęć do aktywności sportowych,
• trudności z planowaniem ruchu, wolne tempo wykonywania czynności,
• problemy z grafomotoryką (pisaniem, rysowaniem, kolorowaniem).

Objawy zaburzeń integracji sensorycznej

Zaburzenia integracji sensorycznej mogą mieć różny obraz. U jednych dzieci objawiają się nadwrażliwością – unikają one dotyku, hałasu czy ruchu. U innych mogą występować zachowania odwrotne – dzieci poszukują silnych bodźców, lubią mocny docisk, szybki ruch, głośne dźwięki. Często pojawiają się też trudności z koordynacją, napięciem mięśniowym, planowaniem ruchu czy równowagą. W szkole takie dziecko może mieć trudności z koncentracją, nauką pisania i czytania, a także z emocjami i relacjami z rówieśnikami.

Jak przebiega diagnoza integracji sensorycznej w poradni?

Diagnoza SI obejmuje wywiad z rodzicem, obserwację dziecka podczas swobodnej aktywności oraz wykonanie prób zestawionych w tzw. obserwacji klinicznej. Terapeuta analizuje sposób reagowania dziecka na różne bodźce i na tej podstawie określa, które obszary przetwarzania sensorycznego wymagają wsparcia. Po zakończeniu diagnozy rodzic otrzymuje opinię wraz z zaleceniami terapeutycznymi.

Podsumowanie

Terapia integracji sensorycznej to skuteczna metoda wspierająca rozwój dziecka, która pomaga w lepszym funkcjonowaniu w codziennych sytuacjach. Im wcześniej zauważymy trudności i podejmiemy terapię, tym łatwiej dziecko przystosowuje się do otoczenia i z większą radością uczestniczy w nauce oraz zabawie.

 
Informacje przygotowała: Sylwia Kosior
​Na stronie umieściła : Magdalena Kotlińska